Gerrit Christiaan de Gier | Orgue Cavaillé-Coll Cathédrale Sainte-Croix, Orléans

Symphonie 7 is niet de bekendste van de tien symfonieën die Charles-Marie Widor schreef. Dat wordt met deze opname een halt toegeroepen, vermeldt het tekstboekje. Ben van Oosten (MDG-1994) en Herman van Vliet (Festivo-2004) riepen dat vanuit Rouen ook al.

Gerrit Christiaan de Gier, organist van de Utrechtse Jacobikerk, is ervoor naar de Cathédrale Sainte-Croix in Orléans (Frankrijk) getogen, waar net als in Rouen een imposant Cavaillé-Collorgel staat. Hij doet over het kolossale en moeilijk uitvoerbare werk 46 minuten. Van Oosten 44 minuten en Van Vliet 43.

De zevende van Widor is een grillig werk met grote contrasten. Dat vraagt uitgekiende registraties om de grote lijn van een deel van het werk niet al te veel te onderbreken. Helaas ontkomt De Gier daar in het Choral en het Lento niet helemaal aan. In de Finale, die één en al explosie is, toont hij zich een grootmeester. In 2002 legde De Gier ook de negende symfonie vast (Symphonie Gotique), op het Göckelorgel van de St.-Peter in Düsseldorf.

Het tweede grote werk op deze cd is de ”Ad nos” van Franz Liszt. Hendrik de Vries voerde in 1903 hetzelfde programma uit in de Rotterdamse Laurenskerk. De Gier draait zijn hand niet om voor dit monumentale werk. Ook hier neemt hij weer ruim de tijd: 31 minuten. Olivier Vernet (Harmonia Mundi-2000) en Louis Robillard (Festivo-2003) trekken er 28 minuten voor uit en Feike Asma in 1976 in Dordrecht zelfs 26 minuten. Vergelijken is relativeren.

In Orléans klinkt Liszt groots, technisch en muzikaal perfect. Maar de drive en de geladenheid waarmee Asma het ooit bracht is voor mij nog altijd ongeëvenaard.